WML

WML (Wireless Markup Language) to specjalny język znaczników przeznaczony dla urządzeń mobilnych. Jest częścią Wireless Application Protocol (WAP) - protokołu, który umożliwia dostęp do internetu na urządzeniach bezprzewodowych. WML, pierwotnie wprowadzony w latach 90-tych XX wieku, stał się podstawą dla dostarczania treści internetowych na urządzenia z ograniczonymi możliwościami, takie jak wczesne telefony komórkowe.

Podobnie jak HTML (Hypertext Markup Language), WML opiera się na konceptach znaczników i atrybutów, które formatują treść. Jednak ze względu na ograniczenia dotyczące mocy obliczeniowej, przepustowości sieci i wyświetlania w urządzeniach mobilnych, WML jest znacznie prostszy i bardziej ograniczony w zakresie funkcjonalności w porównaniu do HTML.

WML umożliwia tworzenie kart (podobnych do stron internetowych), które użytkownicy mogą przeglądać na swoich urządzeniach mobilnych. Każda karta ma ograniczony rozmiar, aby zapewnić szybkie ładowanie i odpowiednią responsywność na urządzeniach o niskiej mocy. Karty te mogą zawierać linki do innych kart, umożliwiając użytkownikom nawigację po treściach, podobnie jak w przeglądarce internetowej.

WML obsługuje również formularze, co umożliwia interakcje użytkowników z usługami internetowymi. Mimo że HTML i WML mają wiele podobieństw, istnieją istotne różnice. Na przykład, WML nie obsługuje wszystkich elementów dostępnych w HTML, a także używa innych terminów i konstrukcji.